Gurdjieff
We maken allemaal in ons leven een ontwikkeling door, vergelijkbaar met een wenteltrapbeweging. Telkens komen dezelfde karma’s en persoonlijke thema’s terug maar steeds vanuit een nieuw perspectief.
Ik trof een mooi beeld: Je leven kan je beschouwen als de koets van de Russische filosoof Gurdjeff. Ons ego als een koetsier op de bok, onze krachten en vaardigheden als een span wilde paarden en ons diepere zelf als de dame/heer in de koets. Ons diepere zelf (dame/heer), geeft de koetsier (ego) de goede bestemming aan.
We zijn niet het ego en.... er zijn ondergeschoven paarden die beter gevoed en getraind kunnen worden. Om de dame/heer (ons diepere zelf) te kunnen ervaren en om onze paardenkrachten (vaardigheden) te voeden zullen we de vijf basislijnen van de Biodanza gebruiken. Ons leven kan vitaal, liefdevol en feestelijk zijn. Dat weten we allemaal. Dat is waar we ons ook in 2018 op richten.
​
De Koetsier en de heer, van George Gurdjieff
Mensen zijn als koetsen, beweerde de Russisch/Armeense filosoof George Gurdjieff, met een paard ervoor, een koetsier op de bok en een dame/heer binnen in de koets.
De koets is ons lichaam en de paarden of het paard staan voor de vitale krachten die ons voortstuwen. Daarmee ben je geboren: de één heeft een grote sterke koets, de ander een klein fragiel koetsje. De één heeft een sterk paard ervoor staan of meerdere sterke paarden, de ander moet het met een klein paardje zonder noemenswaardige inhoud doen. Daar is niets aan te doen.
​
Ons ego
De koetsier is ons ego of onze persoonlijkheid. Hij vertegenwoordigt alle invloeden van onze ouders, opvoeders, omgeving, plus wat er van binnen zit aan talenten en mogelijkheden. De koetsier ment de paarden en hij denkt dat hij de baas is, want als hij zijn koets naar rechts stuurt, gaat die ook naar rechts.
​
De dame/heer
Maar binnenin (of achterop zoals in het plaatje van de koets) zit de dame/heer (ons diepere zelf). Hij hoeft zich niet bezig te houden met elk detail van de route, want daarvoor heeft hij zijn personeel. Maar hij heeft wel de koetsier de uiteindelijke bestemming van de reis doorgegeven. En als er iets gebeurt wat hem niet zint, kan hij zijn koetsier tot de orde roepen en hem een andere kant op sturen.
Volgens Gurdjieff’s filosofie is 'stellen dat we geen vrije wil hebben' hetzelfde als het bestaan van die heer ontkennen en geloven dat de koetsier het voor het zeggen heeft. Dat denkt de koetsier zelf ook vaak want onze persoonlijkheid gaat dikwijls met ons op de loop. Het kan zelfs heel verleidelijk zijn om die seigneur daarbinnen te negeren en lekker op je ego je weg te kiezen.
​
Hogere instantie
Maar een volledig mens is daar niet tevreden mee. Een volledig mens wil steeds beter leren luisteren naar die hogere instantie, die ruimte, binnen in zichzelf, die het doel van je leven kent. Als koetsier doe je je best: je poetst je koets tot hij glimt, je zorgt goed voor je paarden en je zit fier en recht op de bok. Maar als het goed is, word je steeds meer een toegewijde dienaar van je dame/heer. Want wat de dame/heer wil, dat is de eigenlijke bestemming..
De dame/heer bekommert zich alleen maar om de vraag waarvoor je eigenlijk op aarde bent gekomen. Hoe je dat invult, mag je zelf kiezen als je maar trouw blijft aan dat diepere zelf..
Dit metaforische verhaal werd door George Gurdjieff vaak gebruikt om aan te geven hoe lichaam, geest en ziel werken.
(Deels uit het tijdschrift ‘Happinez’ nummer 3 uit 2011, in een artikel van Lisette Thooft.)
​
​
​
